Di suatu hari yang damai..pepohon menghijau melambai mesra tatkala angin bertiup sepoi-sepoi bahasa..kedengaran keluhan seorang suami kepada isterinya..inilah sebuah sketsa dongeng dibulan Ramadhan…
Abang: Sayang..lambat lagi ke..cepatlah..abang tak tahan dah ni..
Sayang: Heyyy..mana bolehlah bang..tunggu sampai waktu berbuka dulu baru boleh..
Abang: Alaa..Sayang ni saje la tu nak mendera dan menyeksa abang kan?
Sayang: Ahhh tak kira..sayang dah kata tak boleh, tak boleh lah..kang dosa tau..
Abang: Alaa..bukannya selalu..sekali je..bolehlah, bolehlaa..please..
Sayang: Kan sayang dah kata..tunggu waktu berbuka..tak dengar ke..mana boleh waktu sekarang..tau lah tak tahan..sayang pijak jugak kanga bang ni..
Abang: Hamboi..sampai hati sayang buat abang macam ni..tak tahanlah sayang..tak leh sabar dah ni..
Sayang: Tak boleh..kalau yerr pun tunggulah pas berbuka nanti eh..tinggal sejam je lagi..
Abang: Sayang ni saje je tau..nak makan BISKUT OREO pun tak boleh..laparrrr…
Pada sang suami yang dah tak tahan tu..jangan dok gatai pula yer kang kene pelempang kang..hehehe..sebagai gurauan dibulan puasa..hilangkan muka tak happy tu dengan sketsa dongeng bulan Ramadhan ini yer..Iklan BISKUT OREO!!!
P/s: Jangan marah haaaaa..